Арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч прыняў удзел у святкаванні юбілею біскупскага і святарскага пасвячэння расійскага дапаможнага біскупа Мікалая Дубініна

4 кастрычніка

6 кастрычніка, 2025
Фота: Міхаіл Фацееў, Арцём Паўлаў // Catholicminsk.by

4 кастрычніка ва ўспамін святога Францішка Асізскага ў прокатэдры Унебаўзяцця Найсвяцейшай Панны Марыі ў Санкт-Пецярбургу дапаможны біскуп архідыяцэзіі Маці Божай у Маскве Мікалай Дубінін OFMConv адзначаў срэбны юбілей святарства і пяцігоддзе біскупскай сакры. На святой Імшы, якую ўзначаліў сам юбіляр, прысутнічалі арцыбіскуп Павел Пэццы, ардынарый архідыяцэзіі, арцыбіскуп эмэрыт Тадэвуш Кандрусевіч, святары, кансэкраваныя асобы і вернікі з усяго горада, а таксама лютэранскі біскуп і праваслаўны святар.

Маліцца і дзякаваць Богу за дар святарства біскупа Мікалая Дубініна OFMConv дапамагаў спеў хору прокатэдральнай парафіі.

Гамілію падчас Імшы прамовіў арцыбіскуп Тадэвуш Кандрусевіч, які, па прызнанні юбіляра, сваім казаннем у свой час так паўплываў на яго, што ён са студэнта філалагічнага факультэта Растоўскага ўніверсітэта стаў семінарыстам. 25 гадоў таму беларускі дастойны іерарх удзяліў яму святарскае пасвячэнне.

У гаміліі арцыпастыр падкрэсліў, што Хрыстус «таямнічым чынам кліча, а мы павінны даць адказ». Біскуп Мікалай, паводле іерарха, «даў яго на берагах паўнаводнага Дона, падобна таму, як на берагах Галілейскага возера яго далі апосталы».

Прамоўца адзначыў, што пакліканне ― гэта перадусім дар самому святару і людзям. Ніхто, акрамя святара, не можа дзейнічаць ад імя Хрыста, і менавіта дзякуючы святару людзі чуюць Божае слова і атрымліваюць збаўчую Божую ласку.

Як францішканін, айцец Мікалай Дубінін OFMConv верна выконваў свае манаскія і святарскія абавязкі, што было заўважана Апостальскім Пасадам, які пяць год таму прызначыў святара біскупам.

Па словах беларускага іерарха, юбілей святарства і біскупскай кансэкрацыі ― гэта добрая нагода прыгледзецца да Божага дзеяння ў жыцці святара і біскупа. Арцыбіскуп Тадэвуш прасачыў, як вылучаныя апосталам Паўлам тры цноты хрысціянскага жыцця ― вера, надзея і любоў ― фармавалі жыццё і служэнне біскупа Мікалая, а таксама адзначыў, што рэлігійнае лідарства заключаецца не ў тым, каб весці іншых да сябе, але да Бога.

«Святы Аўгустын кажа, што галоўным у хрысціянстве з’яўляецца пакора. У гліняны посуд біскупа ўкладзены скарб поўні святарства, за што трэба дзякаваць Богу і дзяліцца ім з іншымі. Біскупскі дэвіз уладыкі Мікалая “Спяшаймася чыніць дабро”, сугучны з францішканскім дэвізам “Супакой і дабро”, заклікае да неадкладных добрых учынкаў, бо час бяжыць хутка, а людзі чакаюць»,

― падкрэсліў прамоўца.

Адзначыўшы падабенства крызісу ў Касцёле ў часы святога Францішка і расійскіх рэалій, дзе «ганенні цягам трох пакаленняў учынілі з Касцёла руіны», арцыпастыр рэзюмаваў, што пасля трох дзесяцігоддзяў адраджэння неабходна чарговае аднаўленне згодна з выклікамі часу. Каб Касцёл нязменна заставаўся сакрамэнтам паўсюднага збаўлення, Хрыстус заклікае біскупа як гледзячага наперад стражніка веры абнавіць і ўмацаваць яго вучэннем Евангелля, праверанай часам Традыцыяй, сучаснымі дасягненнямі эклезіялогіі і пастырскага служэння.

Беларускі іерарх пажадаў юбіляру быць зоркай у грахоўнай цемры сучаснасці і Божага благаслаўлення на далейшыя гады.