У катэдры ў Магілёве з удзелам арцыбіскупа Станеўскага адзначылі адпустовую ўрачыстасць і юбілей манаскага жыцця сясцёр

Па запрашэнні адказнага за Магілёўскі рэгіён біскупа Аляксандра Яшэўскага SDB святочную імшу ў старадаўняй катэдры горада на Дняпры цэлебраваў Мітрапаліт Мінска-Магілёўскі арцыбіскуп Юзэф Станеўскі.

«Сённяшні дзень — дзень асаблівы, бо сёння не толькі ўрачыстасць Унебаўзяцця найсвяцейшай Панны Марыі, а таксама і 25-ая гадавіна манаскага жыцця нашых дарагіх сясцёр.І сёння мы тут, каб разам з імі дзякаваць Богу за тое, што мы людзі веры», — такімі словамі распачаў гамілію арцыбіскуп Станеўскі.

Іерарх нагадаў прысутным гісторыю ўрачыстасці Унебаўзяцця, адзначыўшы, што яе ўстанаўленне ў 1950 годзе Папам Піем XII стала замацаваннем веры Касцёла з апостальскіх часоў.

«Пій XII лічыў, што распаўсюджванне культу Марыі з’яўляецца гарантыяй пашырэння дабра ў свеце, што гэта скіруе свет на добры шлях», — зазначыў арцыпастыр.

Іерарх таксама разважаў аб таямніцы Унебаўзяцця Марыі, аб біблейскіх доказах цялеснага і духоўнага ўзнясення. Пры гэтым ён заўважыў, што «Марыя, хоць і была ўзятая на неба, і сёння знаходзіцца побач з намі».

«Марыя блізка да нас. Бог больш блізкі да нас, чым мы самі да сябе. Неба бліжэй да нас, чым часовыя справы. Марыя праз сваё Унебаўзяцце тым больш блізкая да нас»,— разважаў арцыбіскуп.

Кранальным момантам падчас Імшы стала аднаўленне манаскіх абяцанняў сястрой Верай Гаспаровіч і сястрой Вікторыяй Жук. Словы, якія яны прамовілі да Бога, абяцанні, якія далі, адгукнуліся ў сэрцах кожнага з прысутных у гэты момант у касцёле.

«Удзячная за дар манаскага паклікання і за ўсе ласкі, якімі Ты ў сваёй дабрыні адарыў мяне, аднаўляю сваё духоўнае пасвячэнне і абяццаю Табе чыстасць, убоства і паслухмянасць»,— з такімі словамі сёстры звярнуліся да Бога, каб і надалей у веры працягваць сваё служэнне Богу і людзям.

У гэты дзень паводле касцёльнай традыцыі адбываецца благаслаўленне зёлак, кветак і збожжа, садавіны і гародніны як падзяка Богу за новы ўраджай.

Напрыканцы Імшы арцыбіскуп Юзаф Станеўскі благаславіў плады зямлі і працы чалавечых рук.

Пасля Эўхарыстыі ва ўнутраным дворыку касцёла з нагоды свята адбылося мерапрыемства, на якім парафіяне танчылі народныя танцы, спявалі песні, частаваліся смачнымі стравамі і проста размаўлялі, што дапамагло ім адчуць сябе адной вялікай сям’ёй братоў і сясцёр.